تثأثؤ

«لغت نامه دهخدا»

[تَ ثَءْ ثُءْ] (ع مص) مقام نمودن بعد از آنکه ارادهء سفر داشت. (از منتهی الارب). مقام نمودن پس از ارادهء سفر داشتن. (ناظم الاطباء). || ترسیدن از کسی. || بر آبشخور وارد شدن. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر