تثعیط

«لغت نامه دهخدا»

[تَ] (ع مص) کوفتن و شکستن. (شرح قاموس). کوفتن(1) و ریزه ریزه کردن. (از قطر المحیط) (منتهی الارب) (آنندراج) (از ذیل اقرب الموارد).
(1) - در منتهی الارب چاپ اول تهران بجای کوفتن گرفتن آمده و در ناظم الاطباء هم این اشتباه بهمین صورت تکرار گردید.