«لغت نامه دهخدا»
[تَ هُ] (ع مص) تظاهر. (اقرب الموارد) (قطر المحیط). خود را به چیزی آشکار کردن. (فرهنگ نظام): تجاهر بفسق؛ تظاهر بدان. || ظاهر و آشکار شدن در محضر عام. (ناظم الاطباء).