«لغت نامه دهخدا»
[تَ جَدْ دُ] (ع مص) ناگوار شمردن چیزی را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). عیب ناک داشتن چیزی را. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط). || نرسیدن باران زمین را و خشکسالی رسیدن آنرا. (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط).