تجوف

«لغت نامه دهخدا»

[تَ جَوْ وُ] (ع مص) در میان چیزی شدن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). در میان چیزی درشدن. (آنندراج) (از اقرب الموارد) (از قطر المحیط). به اندرون وی درآمدن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء): اجتاف الوحشی کناسه و تجوفه. (اقرب الموارد). || تجوفت الخرصهُ العرفج و ذلک قبل ان تخرج من جوفه. (قطر المحیط). || اجوف شدن چیزی. (اقرب الموارد) (قطر المحیط).
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر