«لغت نامه دهخدا»
[تَ] (ع مص) خاک پاشیدن. (تاج المصادر بیهقی). خاک پاشیدن بر چیزی. (منتهی الارب) (از قطر المحیط). || ریخته و پاشیده شدن. || عطای اندک دادن کسی را. (منتهی الارب) (از قطر المحیط).