«لغت نامه دهخدا»
[تَ حَذْ ذُ] (ع مص) تحذل بر کسی؛ مهربان گردیدن بر وی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || ترسیدن برای کسی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء).