ابوالوقت

«لغت نامه دهخدا»

[اَ بُلْ وَ] (اِخ) عبدالاوّل عیسی بن شعیب بن ابراهیم بن اسحاق سیستانی بن ابی عبدالله. محدثی عالی الاسناد و آخرین کس که از داودی روایت کرده است. پدر او از سیستان بهرات شد و ابوالوقت در ذی قعدهء سال 458 ه . ق. بهرات متولد گشت و به شب یکشنبهء ششم ذی قعدهء سنهء 553 به به بغداد برباط فیروز درگذشت و شیخ عبدالقادر گیلانی بر او نماز کرد و جسد وی بشونیزیه بمقبرهء رویم زاهد بخاک سپردند.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر