«لغت نامه دهخدا»
[اَ بُلْ وَ] (اِخ) محمد بن عبدالله قرطبی. از مشاهیر فقهای مالکیّهء اندلس. او در فقه شاگرد حکیم معروف بن رشد بود و در وطن خویش درس فقه می گفت و بعللی سیاسی از ترک قرطبه ناگزیر گشت و ابتدا به اسکندریه سپس به مصر و از آنجا به یمن و هند شد و به سال 551 ه . ق. در هندوستان درگذشت.