«فرهنگ معین»
"(تُ) (ص.) ۱- تیز، برنده. ۲- جلد، چالاک. ۳- طعمی که دهان رابسوزاند، مانند: طعم فلفل. ۴- بلندی، تپه. ۵- بدخو، خشمگین."
