تیر

«فرهنگ معین»

"[ په. ] (اِ.)
۱- چوب راست و باریک با نوکی آهنین و تیز که با کمان آن را پرتاب کنند.
۲- گلوله‌ای که از تفنگ، توپ و مانند آن‌ها شلیک می‌شود.  ؛ ~ کسی به سنگ خوردن کنایه از: ناکام شدن، در نقشه خود شکست خوردن."