«فرهنگ معین»
(ش ِ) [ په. ] (اِ.) ابزاری فلزی که نوک آن پهن و تیز است و در نجاری و سنگ تراشی به کار میرود. ؛~ به ریشه خود زدن کنایه از: خود را به آستانه نابودی کشاندن.