جودان

«فرهنگ معین»

"(جَ یا جُ) (اِمر)
۱- نوعی کافور به غایت خوشبو که آن را خورند؛ مق. کافور میت.
۲- نوعی از چوب بید که از آن دسته بیل سازند، جودانک.
۳- سیاهی ای شبیه به دانه جو در میان دندان اسب و خر و مانند آن که جوانی و پیری آن‌ها را از آن شناسند.
۴-  جنسی از انار که دانه آن خشک و بی آب باشد؛ جودانه."