جیب

«فرهنگ معین»

(اِ.) کیسه مانندی که به لباس می‌دوزند تا در آن پول یا کیف پول و امثال آن را قرار دهند. ؛ ~  خود را پر کردن  (کن.) مال اندوختن (از راه نامشروع).  ؛ ~ کسی را زدن  پول کسی را دزدیدن.  ؛ توی  ~ خود گذاشتن  (کسی را). (کن.) بسیار قوی تر یا زرنگ تر بودن (از کسی).  ؛ ~ خالی، پز عالی  (کن.) در حال تنگدستی ظاهری آراسته داشتن.