«فرهنگ معین»
"(غِ) (اِ.) ۱- سوراخی که در کوه، تپه یا بیابان برای استراحت چهارپایان آماده کنند. ۲- کنایه از: چهاردیواری محقر و تنگ جهت زندگی فقرا."
