«فرهنگ معین»
"(سُ بُ) [ ع. ] (اِ.) ۱- جِ سبحه. ۲- انوار الهی، جلال و عظمت خدای تعالی. (?(سبحان (سُ) [ ع. ] (مص ل.) ۱- پاکیزه کردن. ۲- به پاکی یاد کردن خداوند. ؛ ~ الله الف - خداوند پاک و منزه از عیب و نقص است. ب - کلمهای است از برای شگفتی و تعجب."