سرپایان

«فرهنگ معین»

"(سَ) (اِمر.)
۱- عمامه، دستار.
۲-  کلاهخود، خود.
۳- کلاهی نرم که زیر کلاهخود بر سر می‌نهادند تا خود سر را آزار نکند.
۴- شمله و علاقه دستار و مغفر."