سفری

«فرهنگ معین»

"(سَ فَ) [ ع  - فا. ] (ص نسب.)
۱- لوازم سفر.
۲- مسافر.
۳- شاعرانی که در لشکر - کشی‌ها پادشاه را همراهی می‌کردند."