سنگ صبور

«فرهنگ معین»

"(~ صَ) [ فا - ع. ] (اِمر.)
۱-  سنگ اساتیری که غم‌های مردم را می‌شنید و غم خوار آنان بود (اصولاً سنگ به صبوری و تحمل مَثَل است).
۲- مجازاً دوست شکیبا و دلسوز که به درد دل شخص گوش دهد."