«فرهنگ معین»
[ په. ] (اِ.) رخنه، شکاف. ؛ ~ موش داره، موش گوش داره کنایه از: توجه دادن به حفظ زبان و دور و بَر و ملاحظه فضول و خبرچین و مثل آن نمودن. ؛ ~ دعا را گم کردن کنایه از: مصلحت و خیر و راه را گم کردن.