شبرو

«فرهنگ معین»

"(~. رُ) (ص فا. اِ.)
۱- کسی که در شب راه برود یا سفر کند.
۲- اسبی که در شب خوب بدود.
۳- شب زنده دار، پارسا.۴ - عسس، داروغه.
۵- راه زن، دزد.
۶- عیار."