شت

«فرهنگ معین»

(شَ) [ هند. ] (اِ.) کلمه تعظیم است و نخستین بار در دساتیر به کار رفته (به جای حضرت) و به این معنی در نوشته‌های قدیم فارسی نیامده (هرچند در هندی اصالت دارد).