«فرهنگ معین»
"(~. گَ) ۱- (ص مر.) آن چه که مانند گلوی شتر منحنی باشد. ۲- (اِمر.) راه آب زیرزمینی که با لوله یا تنبوشههای بزرگ در زیر نهر یا رودخانه به وسیله دو چاه تعبیه کنند تا آب از یک سمت فرورود و از سمت دیگر بالا آید. چاه آب گیر را «نر» و چاه آب ده را «لاس» گویند، منگل."