شریطه

«فرهنگ معین»

"(شَ طَ یا طِ) [ ع. شریطه ] (اِ.)
۱- شرط و پیمان ؛ ج. شرایط (شرائط).
۲-  دعا یا نفرینی که شاعر در اواخر قصیده به صورت «تا فلان باشد فلان باد» می‌آورد؛ تأبید."