شش انداز

«فرهنگ معین»

"(ش  اَ) (ص فا.) = شش اندازه:
۱-  کسی که شش بجول بازی کند.
۲- کسی که نرد بازد، نراد.
۳- کسی که شش گوی الوان مدور از چوب یا غیر آن به هر دو دست بگیرد و بر هر دستی سه عدد، در هوا اندازد و گیرد بطوری که هیچ یک زمین نیفتد و پیوسته چهار عدد آن در هوا باشد.
۴- ماه شب چهارده، بدر.
۵- نوعی خورش که از تخم مرغ با پیاز ترتیب دهند."