شعفه

«فرهنگ معین»

"(شَ عَ فَ یا فِ) [ ع. شعفه ] (اِ.)
۱- سر کوه، رأس جبل.
۲- پاره‌ای از موی مجتمع در سر.
۳- باران نرم.
۴- سر قلب، آن جا که به علاقه رگ آویزان است ؛ ج. شعف، شعوف، شاف، شعفات."