شکر

«فرهنگ معین»

"(ش  کَ) [ په. ] (اِ.)
۱- عصاره شیرینی که از چغندر قند یا نیشکر گیرند.
۲- کنایه از: سخن شیرین.
۳- در ترکیب با برخی واژه‌ها معنای خوش و دلنشین می‌دهد. مانند: شکر - خواب، شکرخند، شکرلب."