«فرهنگ معین»
"(~.) [ سنس - فا. ] (ص فا. اِ.) ۱- شکرریزنده، شکرافشان. ۲- قناد، حلوایی. ۳- (کن.) سخن نغز. ۴- (کن.) آواز دلکش. ۵- نثاری که در عروسی بر سر داماد و عروس کنند. ۶- گریه شادی."