علفه

«فرهنگ معین»

"(عَ لَ فَ یا فِ) [ ع. علفه ] (اِ.)
۱- آن چه که ستور آن را بخورد، گیاه.
۲- آن چه پادشاهان برای پذیرایی سفرا و لوازم نگاه  - داشت ایشان و ملازمان و اتباع و دواب ایشان به مصرف رسانند.
۳- مالیاتی که برای تهیه خوراک عمال حکومت وصول می‌شد (تیموریان و صفویان)."