عیب جو

«فرهنگ معین»

"(ی) (~.) [ ع   - فا. ] (ص فا.)
۱-  کسی که تفحص بدی‌ها و معایب دیگران کند، تا آن‌ها را آشکار سازد.
۲- بدگوی مردمان."