غالیه

«فرهنگ معین»

"(یِ) [ ع. غالیه ]
۱- (ص.) مؤنث غالی، گران.
۲- (اِ.) بوی خوشی مرکب از مشک و عنبر و باله به رنگ سیاه که موی را بدان خضاب کنند."