غبطه

«فرهنگ معین»

"(غِ یا غَ طِ) [ ع. غبطه ]
۱- (مص ل.) رشک بردن بر سعادت و نیکی کسی بدون بدخواهی نسبت به آن شخص.
۲- شادمانی، خوشحالی."