فالنامه

«فرهنگ معین»

(مِ) [ ع  - فا. ] (اِمر.) کتابی که در آن دستورات و آداب فال گرفتن نوشته شده‌است. فالوده  (دِ) (اِ.) نک پالوده.  ؛با شاه  ~نخوردن کنایه از: خود را بالاتر از دیگران دانستن و به آن‌ها اعتنایی نکردن.