«فرهنگ معین»
"(اِ لّ) [ ع. ] (ق.) ۱- دلالت بر استثنا کند: مگر، بجز. ۲- جز، بدون. ۳- فقط، منحصراً. ؛~ و بلّ ا بدون برو و برگرد، بی چون و چرا."
