فه

«فرهنگ معین»

"(فِ یا فَ) [ طبر. ] (اِ.)
۱- چوب پهنی که کشتی بانان بدان کشتی را رانند.
۲- آهنی بیل مانند که در میان آن چوبی و بر دو طرف وی ریسمانی بندند. یک شخص سر چوب را و دو کس دیگر هر یک ریسمان را به دست گیرند و زمین شیار کرده را بدان هموار سازند. مجرفه، پل کش، فهد.
۳- تخته‌ای که برزیگران بدان زمین را هموار کنند."
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر