قایمه

«فرهنگ معین»

"(یِ مَ یا مِ) [ ع. قائمه ]
۱- (اِفا.) مؤنث قایم.
۲- (اِ.) هر یک از دست و پای ستوران.
۳- نام زاویه‌ای که از عمود شدن خطی بر خط دیگر به وجود می‌آید و اندازه آن ْ۹۰ می‌باشد. ج. قوائم."