قپق اندازی

«فرهنگ معین»

(قَ پَ یاپُ. اَ) [ تر - فا. ] = قبق اندازی: (حامص.) گویی یا جامی زرین یا ظرفی پر از سکه طلا و مانند آن بر قپق نصب می‌کردند و سپس تیراندازان سوار چابک دست، آن را هدف قرار می‌دادند و هرکس که آن نشانه را به تیر می‌زد و از فراز قپق به زیر می‌آورد، جایزه‌ای گرانبها می‌گرفت.