گنج

«فرهنگ معین»

"(گَ) [ په. ] (اِ.)
۱- خزانه زر و سیم، جواهری که در جایی پنهان باشد.
۲- ثروت بسیار.
۳- انبار، مخزن.  ؛ ~  باد آورده  گنجی که بی زحمت و رنج به دست آید."