«فرهنگ معین»
"(مَ) [ ع. ] (اِمف.) ۱- پاک ببرده، فرا رفته از روی زمین. ۲- در علم عروض جحف آن است که «فاعلاتن» را خبن کنند تا «فعلاتن» بماند، آنگه فاصله از آن بیندازند «تن» بماند؛ «فع» به جای آن بنهند و «فع» چون از «فاعلاتن» خیزد آن را مجحوف خوانند."