انگشتر (ی)

«فرهنگ معین»

(اَ گُ تَ) (اِ.) حلقه‌ای (معمولاً) فلزی و گاه دارای نگین که برای زینت در انگشت می‌کنند.  ؛~ پا (کن.) چیزی بی مصرف.