نبط

«فرهنگ معین»

"(نَ بَ) [ ع. ] (اِ.)
۱- نخستین آبی که از چاه  - - به هنگام حفر آن  - - ظاهر شود.
۲-  غور آب.
۳- غور مرد، باطن وی."