«فرهنگ معین»
(وَ) لفظی است که خود معنی مستقل ندارد بلکه همیشه با کلمهای دیگر ترکیب میشود تا معنی تازه بسازد. هرگاه پیش از کلمه واقع شود پیشوند و هرگاه در آخر کلمه بیآید پسوند نامیده میشود.