هفت رنگ

«فرهنگ معین»

"(~. رَ)
۱- (اِمر.) از قدیم هفت رنگ را از میان رنگ‌ها اصلی دانسته‌اند (سبح الوان) و آن‌ها عبارتند از: الف  - به قولی: سیاه، خاکی (خاکستری)، سرخ، زرد، سفید، کبود، زنگاری. ب - و به قولی: زرد، آبی، نارنجی، سرخ، بنفش، سبز، نیلگون. ضح  - قدما هر رنگ را به یکی از سیارات هفتگانه و یکی از روزهای هفته نیز اختصاص می‌دادند؛ از این قرار: زرد (آفتاب  - یکشنبه)، آبی (ماه  - دوشنبه)، نارنجی (مریخ  - سه شنبه)، سرخ (عطارد - چهارشنبه)، بنفش (مشتری  - پنجشبنه)، سبز، (زهره  - آدینه)، نیلگون (زحل  - شنبه).
۲- نام گلی است در هندوستان و آن هفت رنگ دارد.
۳- (ص مر.) چیزی که به هفت رنگ منقش باشد، هر چیز منقش."