آسوده

«فرهنگ معین»

"(دِ) (ص مف.)۱ - خستگی در کرده.
۲-  آرام گرفته،
۳- فارغ.
۴- خوش، شادمان.
۵-  تنبل، بی کاره.
۶- بی رنج، بی تعب.
۷- بهره مند."