تق

«فرهنگ معین»

(تَ یا تِ قّ) (ص.) صدایی که از شکستن چیزی یا برخورد دو جسم سخت یا افتادن جسمی به وجود می‌آید.  ؛ ~و لق الف - نیمه تعطیل. ب - زهوار دررفته، فرسوده.  ؛ ~ ِ ~چیزی درآمدن  الف - صدای چیزی درآمدن. ب - افشا شدن امری نهانی.