آب پشت

«لغت نامه دهخدا»

[بِ پُ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) نطفه. منی. آب مردی :
آب رخ زآب پشت بگریزد
کآب پشت آب رویها ریزد.سنائی.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر