آبجامه

«لغت نامه دهخدا»

[مَ / مِ] (اِ مرکب) جام آبخوری. اناء. (زمخشری): القحف؛ آب جامهء چوبین. (قاضی محمد دهار). کاس. جام شراب. تور :
زمزم لطف آب جامهء اوست
کعبهء اهل فضل خامهء اوست.سنائی.