آزغ

«لغت نامه دهخدا»

[زُ] (اِ) آنچه از شاخه های درخت خرما و انگور و دیگر درختان ببرند. (برهان). آژغ. آزوغ. آژوغ. اَزغ. || عمل پیراستن و بریدن شاخه ها و برگها.
اینستاگرام جدول آنلاین
کانال تلگرام جدول آنلاین

موارد بیشتر