آسطرنومیا

«لغت نامه دهخدا»

[رُ نُ] (یونانی، اِ) (از یونانی آسترُن(1)، ستاره + نومُس(2)، قانون) اخترشناسی. علم هیأت، یعنی علم شناختن مواضع و حرکات سیارات و ثوابت و آن یکی از اقسام چهارگانهء علوم ریاضی قدیمه است.
(1) - Astron.
(2) - Nomos.