آسفدلس

«لغت نامه دهخدا»

[فُ دِ لُ] (یونانی، اِ)(1) و اسقولوس فرهنگهای فارسی و عربی مصحف این کلمه است، و این بته ای است با گلهای زیبا که زینت را در بوستانها نشانند و از ریشهء آن سریش کنند. و اسراش، خنثی، سرش، برواق مرادف آن است.
(1) - Asphodelos.